Sapere aude

E Vicipaedia
I. Kantio rem in quaestione 'Quid est illuminatio?' respondenti: "Illuminatio est hominis exitus e statu pupillaritatis[1] sibi commerito. Pupillaritas est infirmitas, usu ipsius sua ratione sine gubernatione aliena. Sibi commerita est pupillaritas ista, si causa eius non inopiae insint rationis, sed sententiae et animi, usu ipsius per se sine gubernatione aliena. Sapere aude.".

Sapere aude est locutio Latina. Haec verba, in Horatii epistulis suis (L. prim, II, 40) alata, reperiuntur[2]:

Dimidium facti, qui coepit, habet: sapere aude,
incipe.

Quae locutio magnum momentum aevo illuminationis obtinuit, cum Immanuel Kantius in progymnasma sua Rem in quaestione respondenti: quid est illuminatio? scripserat.

Nexus interni

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. ↑ i.e. expers sui iuris
  2. ↑ Quintus Horatius Flaccus: epistulae, vide librum primum, II, 40 et 41.

Haec stipula ad litteras spectat. Amplifica, si potes!

Receptum de "https://la.wikipedia.org/w/index.php?title=Sapere_aude&oldid=3834824"