Mandatum nummarium

E Vicipaedia
-3 (maximum dubium) Latinitas huius rei maxime dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Mandatum nummarium est species contractus consensu ubi certa societas (saepe ministerium cursuale civitatis) nummos alii alibi tradere condicit postquam qui nummos mandat pensum quoddam ei luit.

Mercatores mandatos nummarios praepensatos cautionis causa gratii sunt, illosque malunt praeter syngraphas nummarias a hominibus singulis editas quae fundis carere possunt.

Primum mandatum nummarium anno 1792 a societate privata Britanniarum Regni quadam institutum est. Anno 1838, Britannicum ministerium cursuale, suam prosperitatem notans, rationem mandatorum nummariorum capisset?, inpensum multo minuendo et frequentiam usus augendo. Unica res incommoda fuit quod necesse erat fundos officinae cursuali proferre antequam nummi tradituri sunt. Haec res incommoda demum superata est cum Systema Mandati Cursualis mense Ianuario anni 1881 statutum est.[1]

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Post Office Money Order: Bootle, 1841. (Anglice).

Haec stipula ad oeconomiam spectat. Amplifica, si potes!