Helenus
In Iliade Helenus est vates[1] Troianorum, Priami et Hecubae filius, Hectoris Cassandraeque frater. Non tantum Hectori consilia e scientia divina ducta dabat[2] sed ipse fortiter adversus Danaos pugnabat antequam a Menelao vulneratus e proelio recessit[3]. Ilio capto Neoptolemum in Epirum sequebatur ubi civitatem apud Molossos condidit et uxorem Deidamiam, Neoptolemi matrem, duxit[4]. Secundum posteriores fabulas quas sequebatur Aeneis Pyrrho, Achillis filio, mortuo Andromachen, Hectoris viduam, uxorem ducebat et in Epiro regnabat. Filium genuit Cestrinum[5] nomine.
Secundum Apollodori bibliothecam Paride mortuo de matrimonio Helenae cum fratre Deiphobo certavit. Victus in montem Idam secessit ubi ab Ulixe captus est. Captivus Achaeis pignora divina e quibus salus Troiae pendebat detexit, ita ruinam patriae indicens[6].
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Cicero, De divinatione I.89. Aeneis III.712. Ilias VI.76ː Ἕλενος οἰωνοπόλων ὄχ’ ἄριστος. Auguriis enim futura praedicabat.
- ↑ VI.73-101 et VII.46-53
- ↑ Ilias XIII.576-600.
- ↑ Apollodori bibliotheca Epitome VI.12-13.
- ↑ Pausanias, Descriptio Graeciae I.11.1 et II.23.
- ↑ Apollodori bibliotheca, Epitome V.9-10. Sophocles, Philoctetes 604-19. Cf A. Hinds, "The Prophecy of Helenus In Sophocles' Philoctetes", The Classical Quarterly, 1967ː 169-180.
Fontes[recensere | fontem recensere]
- Apollodori bibliotheca, Epitome V.9-10 et VI.12-13.
- Ilias, VI.73-101, VII.46-53, XII.94-95, XIII.576-600.
- Aeneis, III.295-715
- Hyginus, Fabulae, 90, 128, 223.12
- Pausanias, Descriptio Graeciae I.11.1.